Het was dag twee van onze vakantie in zonnig Alba aan de voet van de Barolo heuvels. Ik zag een nieuwsartikel voorbijkomen over franse rode wijnen met sporen van glysofaat erin. Dat bleek nogal schokkend te zijn voor degenen die in een daarbij geplaatst videofilmpje aan het woord waren. Voor degenen die echte liefde en passie hebben voor wijn en zich als eens dieper in de 'wijn materie' hebben ingegraven, is dit alles behalve een schok. Inmiddels weer thuis kreeg ik van een klant toch een bezorgde vraag over de rode wijnen. Ik ga het proberen in deze blog uit een te zetten, met mijn kennis en mijn mening hierover.
Wijn drinken is een kwestie van smaak zeg ik altijd, dat wat je lekker vind moet je vooral drinken en daarnaast wel avontuurlijk blijven en eens wat anders uitproberen natuurlijk. Maar het verhaal van de wijn is complexer en boeiender dan alleen smaken en geuren beoordelen of de prijs. En dit laatste is voor velen, begrijpelijk, ook een belangrijk onderdeel van de keuze voor een fles wijn. De wijnconsument wordt ook makkelijk bespeeld met uitstekende marketing van vooral de grote wijnbedrijven. Tot voor kort was blijkbaar Chardonnay erg populair. Als je op een willekeurig terras een droge witte bestelde kreeg je standaard een glas Chardonnay. Ik persoonlijk hou niet zo van Chardonnay, dan gebeurt het wel eens dat je heel raar aan gekeken worden overigens. Maar als iedereen aan de Chardonnay gaat moet er dus ook heel veel geproduceerd worden. Ik denk daar dus over na en niet alleen bij wijn. Dan nog even terug naar de smaak: een eerlijke wijn kan per jaartal van smaak verschillen omdat het een natuurproduct is afhankelijk van de bodem en de weersomstandigheden. Een massawijn smaakt elk jaar hetzelfde, daar zorgen ze gewoon voor. Als jij eenmaal fan bent van een bepaalde wijn, ben je als consument gewend om steeds hetzelfde te krijgen, daar denk je gewoon niet over na.
Waar we een keer bij stil kunnen staan is dat veel wijnen massa producten zijn geworden. Hoe meer er geoogst kan worden hoe beter. De supermarkten die tegenwoordig ruime keuzes aanbieden maken afspraken over hoeveelheden en de prijzen. Neem bijvoorbeeld de 'nieuwe wijn wereld' landen zoals Australië, Nieuw Zeeland of Chili dan is het moeilijk te bevatten hoe groot de wijngaarden daar zijn. Dat is ware massaproductie. En een productie die goed moet verlopen en daar mogen de weersinvloeden zich niet mee bemoeien maar ook bijvoorbeeld een akelige luizensoort natuurlijk niet. Dus deze wijnproducenten hebben exacte kennis in huis hoe het een of ander ongemak verholpen kan worden. Ja, en dan kan het zijn dat we een wijntje drinken met een naar bijsmaakje....althans als je er over na durft te denken. In het artikel werden expliciet Bordeaux wijnen genoemd. Bordeaux wijnen zijn wereld beroemd en er zijn veel goede bordeaux wijnen maar waar ik mij regelmatig over verbaas is dat je ze inmiddels overal kunt kopen met zeer uiteenlopende prijzen. Persoonlijk wordt ik daar al wantrouwig van.......
Bij deze wil ik graag het verschil maken tussen wijnboeren en wijnproducenten. Voor mijn eigen gevoel dekt dat mooi de 'wijn lading'. Gelukkig zijn er in alle wijnlanden ook kleinere, duurzame en gewetensvolle wijnboeren. Veelal familiebedrijven die van generatie op generatie de kennis en de passie met de paplepel in gegoten hebben kregen net zoals hun wijnen. Deze wijnboeren hebben kennis van de natuur, de weersinvloeden, de bodem en laten hun wijnen op natuurlijke wijze vergisten, zonder toevoeging. Ja, want dat maakt ook het verschil tussen de twee; boer versus producent. Een natuurlijke vergisting duurt langer en moet nauwlettend qua temperatuur in de gaten gehouden worden. Dus dat vergt meer tijd. Voor wat betreft het oogsten houdt onze biodynamische wijnboer Fausto zelfs rekening met de maanstanden! Daar kun je van denken wat je wilt maar leven en werken met de natuur komt bij hem uit zijn tenen.
Deze wijnboeren weten veel over feromonen, dat zijn zogenaamde 'signaalmoleculen' (lokmiddel) die spelen een zeer belangrijk bij onder andere insecten. Met deze kennis kunnen wijnboeren de ongewenste insecten weren door de juiste insecten met de feromonen in hun wijngaard te lokken. (Het verhaal van de lieveheersbeestjes die bladluizen verorberen.) In de Barolo streek zie je ook vaak rozen langs de wijngaard staan. Die worden bewust aangeplant. Gaat het met de roos slecht weet de wijnboer dat er iets mis is met de druivenstokken. Geniaal vind ik dat!
Op de foto bovenaan zie je een rood draadje aan de wijnstok, dit zijn de feromonen die tussen de, in dit geval, Favorita druiven worden gehangen om de goeie insecten te lokken. Van deze druiven wordt onze Favorita 'snert' gemaakt. 'Snert' is dialect voor steile helling.
Van wijn moet je gewoon genieten maar soms even nadenken welke keuzes je maakt is niet zo verkeerd.
Annemieke Punte